Typologią pawłowowska
Nad typologią pawłowowską, nie ukończoną przez twórcę, pracowali nadal jego uczniowie, nie wnosząc zresztą istotnych zmian. Dla ilustracji wymienimy zebrane przez Kiasnogoiskiego (jednego z uczniów Pawłowa) charakterystyczne cechy każdego z pawłowowskich typów konstytucyjnych w odniesieniu do dzieci.
ROZWÓJ CZŁOWIEKA A INTENSYWNOŚĆ ŻYCIA
Inny paradoks powstaje wówczas, gdy uświadomimy sobie, że czynnikiem rozwoju człowieka jest wielość doświadczeń, intensywność życia. Tylko w wyjątkowych sytuacjach można uznać jednostronność za oso- bowościotwórczą, zazwyczaj gdy mamy do czynienia z jednostką wybitnie uzdolnioną, a także jednostką odznaczającą się wzmożoną intensywnością i wielostronnością życia. Człowiek o bogatej osobowości dąży do nawiązania ze światem możliwie wielu kontaktów: społecznych, estetycznych, naukowo-poznawczych itp. Czy doświadczenia seksualne wykraczają poza tę prawidłowość? Wydaje się, że zasada wzbogacającego charakteru różnorodnych doświadczeń sprawdza się najpełniej w zakresie kontaktu z wartościami wyższego rzędu, które pomnażane, wiodą człowieka do rozwoju, natomiast w zakresie wartości niższego rzędu pomnażanie nie może przekroczyć pewnej granicy, poza którą staje się degradujące – np. wartości witalne w nadmiarze stają się szkodliwe dla życia (zbyt dobre odżywianie). Podobnie jest z różnego rodzaju wartościami przyjemnościowymi. Gdy chodzi o życie seksualne, różnorodność doświadczeń, wiążąca się w sposób najbardziej oczywisty ze zmiennością partnerów, prowadzi do traktowania doznań seksualnych jako wyodrębnionych z reszty życia, poszukiwanych dla nich samych, wiedzie do związków „bez historii i dalszego ciągu”, do traktowania drugiego człowieka – partnera seksualnego w funkcji instrumentalnej, do zdawania się na przypadkowe kontakty, do pomijania całego bogactwa psychiki drugiego człowieka, niedostrzegania jej indywidualnej niepowtarzalności. Zważywszy na to, że człowiek staje się takim, jak jest traktowany, można mniemać, że takie ujęcia stosunku seksualnego prowadzą do reifikacji istoty ludzkiej. Także sam człowiek, jeśli nawiązuje tego typu stosunki, pozbawia się głębszych przeżyć, spłyca swoje życie uczuciowe, co wiedzie często do przesytu, znużenia, wyczerpania psychicznego i fizycznego. Zbyt wielka różnorodność doświadczeń seksualnych nie sprzyja zatem bogaceniu osobowości ludzkiej, prowadząc do redukowania siebie i drugiego człowieka do przedmiotu wymienialnego, do przyznawania sobie innego sposobu istnienia niż spe- cylicznie ludzki. Ten sposób istnienia w świetle antropologii filozoficznej jest istnieniem jedynym w swoim rodzaju – zarówno tworzącym wartość, jak i stanowiącym wartość samą przez się. Wydaje się, że akt seksualny traktowany jako zaspokojenie wyłącznie potrzeb biologicznych podlega prawidłowościom zaspokajania potrzeb niższego rzędu? a więc wartości, jakich się poszukuje, nie mogą być tu pomnażane w nieskończoność, tak jak może być pomnażana wiedza, doznania estetyczne, wewnętrzne doskonalenie itp. Wartością, którą należy tu brać pod uwagę, jest człowiek, a nie doznanie przyjemności.
Prywatne czy społeczne?
Ale już wiele innych, podstawowo ważnych problemów nie budzi takiej jednomyślności. Generalny problem „prywatności” spraw seksualnych wywołuje międzynarodowe dyskusje na seminariach. Skrajne uznanie spraw seksualnych na ściśle prywatne i obchodzące tylko zainteresowanych charakteryzuje mniejszość ekspertów (ze Skandynawami na czele). Większość ekspertów przychyla się do wniosku, iż z pełnego zakresu spraw seksualnych wyłącznie autoerotyka może być uznana za ściśle prywatną i indywidualną sprawę poszczególnych ludzi. Wszelkie inne sprawy seksualne wciągają z reguły w swoją orbitę drugiego człowieka, a tym samym stają się sprawami społecznymi. A przecież zarówno stanowisko zwolenników całkowitej prywatności, jak i stanowisko zwolenników społecznego charakteru zjawisk seksualnych wynikało bardziej z ideologii i filozofii ekspertów niż z danych jakiejkolwiek z nauk empirycznych. Za pomocą metod socjologicznych można najwyżej ustalić, czy w opinii publicznej sprawy seksualne uchodzą za prywatne, czy nie, i jak często taki pogląd bywa wyrażany, nie można jednak udowodnić, iż są takimi w istocie. Dla przykładu w badaniach nad nauczycielami polskimi (Kozakiewicz, 1970) spośród 2075 zbadanych aż 71,8#/o opowiedziało się za prywatnością spraw seksualnych ludzi, uchylając się w związku z tym od oceniania moralnego konkretnych zachowań (np. związku intymnego bez legalizacji prawnej lub wydania na świat dziecka przez kobietę, która użyła mężczyzny tylko jako narzędzia do osiągnięcia tego celu). Z rozpowszechnienia tej opinii wśród nauczycieli nie wynika jednak, iż sama opinia jest obiektywnie słuszna.
POLEKOWE REAKCJE ALERGICZNE
Czynnikiem usposabiającym do powstania reakcji alergicznej w obrębie przewodu pokarmowego są stany zapalne błony śluzowej żołądka i jelit, zaburzenia wchłaniania oraz upośledzenie czynności gruczołów trawiennych.
OSTRE CHOROBY ZAKAŹNE
Zaburzenia w obrębie kobiecych części rodnych, które trafiają się w przebiegu ostrych chorób zakaźnych, są albo następstwem bezpośredniego oddziaływania na nie samych zarazków chorobotwórczych (np. błonicy, duru brzusznegoŁ czerwonki itd.), albo też wytwarzanych przez nie toksyn. Należy przyjąć, że większość ostrych chorób zakaźnych (wyjąwszy schorzenia krótkotrwałe) powoduje zaburzenia cyklu miesięcznego, a nawet zatrzymanie miesiączek oraz zanik gruczołów płciowych żeńskich. Jest również rzeczą znamienną, że w przebiegu ostrych chorób zakaźnych przychodzi często do zaburzeń wydzielniczych, czego dowodem są upławy z pochwy i z szyjki macicznej. Ostre choroby zakaźne, trafiające się głównie w wieku dziecięcym, dają z natury rzeczy procentowo mniejszą ilość zaburzeń czynnościowych jajników, mogą jednak w pewnych przypadkach wywierać swe szkodliwe działanie, powodując owrzodzenia na częściach płciowych, które wiodą czasem do ciężkich, a nawet trwałych zmian chorobowych (blizny, zwężenia i zarośnięcia przewodu płciowego). Odnosi się to przede wszystkim do błonicy i duru brzusznego.
NIEPOŻĄDANE DZIAŁANIE NIEKTÓRYCH LEKÓW STOSOWANYCH W GINEKOLOGII
Leki stosowane w ginekologii to szeroki wachlarz preparatów mających także zastosowanie w wielu innych dziedzinach medycyny, Do powszechnie stosowanych należą antybiotyki, leki przeciwzapalne, uspokajające, narkotyczne leki przeciwbólowe, witaminy oraz inne leki stosowane ogólnie w przypadkach, gdy choroba podstawowa narządów płciowych współistnieje z innymi chorobami,
MARGINES PROBLEMÓW PSYCHOLOGICZNYCH CZŁOWIEKA
W istocie rzeczy wiedza o problemach seksualnych jest raczej zbyt duża niż zbyt mała. Żadna sfera działalności człowieka nie została poddana tak skrupulatnym, szczegółowym badaniom jak sfera seksualna, chociażby w badaniach grupy Kinseya (1948). Żadna też nie doczekała się tego, aby biorąc ją za punkt wyjścia, opracowano system czy kilka systemów wyjaśniających naturę ludzką we wszystkich jej przejawach, co zapoczątkował Freud, a kontynuowało wielu innych myślicieli. Tyle że psychologowie pozostawali na uboczu tych poczynań. Stąd sformułowanie, iż wiemy o sprawach seksualnych zbyt dużo, oznacza tu również
Jądro – dalszy opis
Czynność jąder regulowana jest przez gonadotropiny, hormony wydzielane przez przedni płat przysadki mózgowej pod wpływem neurohormonów wytwarzanych w podwzgórzu. Przysadka wydziela dwa rodzaje gonadotropin: folitropinę (FSH – Follicle Stimulating Hormone) wpływającą na działalność cewek nasiennych i regulującą wytwarzanie dojrzałych plemników oraz lutropinę (LH, inaczej zwaną ICSH – Interstitial Cell Stimulating Hormone), hormon pobudzający komórki śródmiąższowe Leydiga do wydzielania męskich hormonów płciowych. Pomiędzy hormonami wydzielanymi przez jądra a hormonami wydzielanymi przez przedni płat przysadki oraz neurohormonami wydzielanymi w podwzgórzu istnieje mechanizm ujemnego sprzężenia zwrotnego. Niski poziom we krwi hormonów wydzielanych przez jądra pobudza podwzgórze do produkcji neurohormonów oraz przysadkę do wydzielania gonadotropin. Wysoki poziom we krwi hormonów wydzielanych przez jądra hamuje wydzielanie gonadotropin oraz neurohormonów. Wysoki poziom gonadotropin we krwi wpływa hamująco na wydzielanie neurohormonów w podwzgórzu.
Dobrze zorganizowana opieka
Poprzez dobrze zorganizowaną opiekę nad kobietą w ciąży można uchronić płód od wielu szkodliwości, wobec których po urodzeniu dziecka lekarz często jest bezsilny, oraz zmniejszyć wydatnie umieralność noworodków i niemowląt.
BADANIA NAD RECEPTORAMI ANDRENERGICZNYMI
Na podstawie tych osiągnięć biochemii wysunięto kilka hipotez dotyczących budowy i funkcjonowania receptora adrenergicznego [89, 121, 850], Hipotezy te okazały się na tyle zmienne w swoim rozwoju, że nie wydaje się celowe ich szczegółowe omawianie. Na ogól autorzy hipotez uważają, że w procesie pobudzenia receptora a-adrenergicznego istotną rolę odgrywa połarność grupy aminowej agonisty, natomiast receptor f) jest pobudzany wskutek interakcji z ugrupowaniem katecholowym.